تاریخچه آجر و کاشی در خاورمیانه

تاریخچه آجر و کاشی در خاورمیانه باستان

اولین شواهد آجر شیشه ای کشف آجر های شیشه ای در معبد ایلامی در چغازنبیل است که به قرن 13 میلادی متصل است. آجر شیشه ای و رنگی برای کاهش کمربندهای بین النهرین باستان، بیشترین معروف از دروازه های اصطلاح بابل (حدود 575 سال قبل از میلاد)، که در حال حاضر بخشی از آن در برلین بازسازی شده اند، با بخش هایی در جاهای دیگر، مورد استفاده قرار گرفت. صنایع دستی بین النهرین برای کاخ های امپراتوری ایران مانند تخت جمشید وارد شدند.

استفاده از آجرهای آفتابگردان یا آبی، روش اصلی ساختن در بین النهرین بود که جلبک های رودخانه در طول تیرس و فرات یافت می شد. در اینجا کمبود سنگ گرانیت ممکن است انگیزه ای برای توسعه تکنولوژی ساخت آجر های کوره ای که به عنوان یک جایگزین استفاده شوند، بوده است. برای تقویت دیوارهای ساخته شده از آجرهای آفتابگردان، خرید آجر آتش نشانی به عنوان یک پوست محافظ خارجی برای ساختمان های مهم تر مانند معابد، کاخ ها، دیوارهای شهر و دروازه ها استفاده می شود. ساخت آجرهای برقی یک روش سفارشی پیشرفته است. آجرهای آتش زده جامدات جامد خاک رس در کوره ها تا دمای بین 950 تا 1، 150 درجه سانتیگراد است و یک آجر احتیاج کامل ساخته شده بسیار جالب است. مانند آجرهای آفتابگردان ساخته شده در قالب های چوبی، اما برای آجر با تسلیحات امدادی، باید قالب های خاصی ساخته شود.

کاشی در شبه قاره هند باستان

اتاقهایی با کف کاشی ساخته شده از خاک رس تزئین شده با الگوهای دایره ای هندسی از بقایای باستانی Kalibangan، Balakot و Ahladino کشف شده است 

کاشی کاری در قرن دوم توسط پادشاهان سینالیه سریلانکای باستانی استفاده شده است، با استفاده از سنگ گرانیت صاف و جلا بر روی کف و استخرهای شنا. مورخان، تکنیک ها و ابزارهای کاشی کاری را نیز در نظر می گیرند که پیشرفت آن ها به وضوح نشان داده شده است و کارکرد خوب و مناسب کاشی ها می باشد. انواع کاشی کاری از این دوره (مشکوک - بحث) می تواند در Ruwanwelisaya و Kuttam Pokuna در شهر Anuradhapura دیده شود .

 آجر در زمان ایران باستان

املاک ساخته شده با کاشی های آجر لعاب، از دکوراسیون هخامنشی کاخ داریوش در سوسا.

امپراطوری هخامنشی ساختمان هایی را با کاشی های آجر لعاب، از جمله کاخ داریه بزرگ در سوسا و ساختمان های تخت جمشید تزئین کرد. 

امپراطوری ساسانی پس از استفاده از کاشی های الگوی با طرح های هندسی، گل ها، گیاهان، پرندگان و انسان ها، به اندازه یک سانتیمتر ضخیم شد.

اسلامی

کاشی در مسجد شاه  اصفهان، ایران

موزاییکهای اولیه اسلامی در ایران عمدتا از تزئینات هندسی در مساجد و مأموریتهای ساخته شده از آجرهای شیشه ای تشکیل شده است. کاشی های معمولی فیروزه ای در قرن های دهم و یازدهم محبوبیت می یابد و عمدتا برای کتیبه های کوفی در دیوارهای مسجد استفاده می شود. مسجد سید اصفهان (1122 میلادی)، گنبد مرقفه (1147 میلادی) و مسجد جامع گناباد (1212 میلادی) یکی از بهترین نمونهها هستند. گنبد مجتمع مسجد عتیق قزوین نیز به این دوره می رسد.

عصر طلای کاشی لعاب فارسی در طول سلطنت امپراتوری تیموری ها آغاز شد. در تکنیک مرتک، کاشی تک رنگ به قطعات کوچک هندسی برش داده شده و با گچ مایع بین آنها مونتاژ شده اند. پس از سخت شدن، این پانل ها بر روی دیوارهای ساختمان مونتاژ شد. اما موزاییک به مناطق مسطح محدود نشد. کاشی ها برای پوشاندن سطوح طراحی داخلی و خارجی گنبد استفاده می شود.